برخی از این جشنوارهها در راستای رشد و اعتلای فرهنگ انقلاب درصدد هستند تا عرصهای را برای ابراز وجود هنرمندان جوان که به نوعی گمنام هستند ایجاد کنند. با نگاهی گذرا به سابقه، تحصیلات و سن شرکتکنندگان در اینگونه جشنوارهها میتوان فهمید که بیشتر آنها هنوز به اسم و رسمی نرسیدهاند و حتی برخی از نظر میانگین سنی در زمره نسلسومیها هستند. لزوم تمرکز بر نقد آثار محمدصادق باطنی کارگردان مستند «دوپینگیها» که اثرش بهعنوان برگزیده جشنواره عمار در حوزه جنگ نرم انتخاب شد به همشهری میگوید: در این مستند سعی کردیم کلیت رفتارشناسی جریان روشنفکری با مخالفان خود را در حد توان خودمان به نمایش بگذاریم.باطنی درباره هدف جشنواره میگوید: واقعیت این است که قبل از این جشنواره، نبض هنر سینما یا بهتر بگوییم هنر نمایشی در اختیار عدهای خاص بود لذا جشنواره عمار در واقع محلی برای گردهمایی جوانهایی شد که دغدغه آرمانهای اصیل انقلاب را دارند. بهنظرم اگر قرار است این جریان ادامه داشته باشد، باید جوانهایی که در این عرصه فعالیت میکنند، در طول سال با یکدیگر ارتباط داشته و از کارهای تولیدی هم مطلع باشند.
وی با بیان اینکه من و دیگر دوستانی که در این جشنواره شرکت کردیم برایمان اهمیتی نداشت که جایزه را ببریم یا نه گفت: نفعی که برگزاری اینگونه جشنوارهها برای ما هنرمندان دارد، این است که وقتی این قطرهها کنار هم قرار میگیرند رود میشوند، رودها میتوانند کنار هم قرار بگیرند و اقیانوس درست کنند و در نهایت جریانساز باشند. این جریان برای ما مهم است که تا حد زیادی هم راه افتاده و هر روز هم به قدرت و سرعتش اضافه میشود. بهنظرم جشنواره عمار میتواند زیربنای بسیار مناسبی برای تحقق این هدف باشد.وی افزود: با توجه به اینکه برخی از افراد شرکتکننده در اینگونه جشنوارهها نخستین تجربه کاریشان است و هنوز به سطح مطلوب از هنر و تکنیک نرسیدهاند؛ باید برگزارکنندگان در سالهای بعد سمت و سوی خود را بیشتر به سمت نقد آثار متمرکز کنند.وی درباره مشکلات این جشنواره نیز گفت: بهنظرم یکی از مشکلات جشنواره عمار این است که خیلی در فضای مجازی باقی مانده است. هرچند برای حضور جشنواره در شهرستانهای مختلف تدابیری اندیشیده شد ولی باید تبلیغات گستردهتر شود که یکی از راههایش رسانههاست. این جشنواره متأسفانه در بین اصحاب رسانه، بهخصوص رسانه ملی مغفول واقع شد.
آشتی با سینما
همچنین محمدمهدی خالقی - مستندساز- که اثرش «وحیدآقا» در دومین جشنواره عمار برنده فانوس بلورین جشنواره شد، درباره این جشنواره میگوید: اینکه عدهای جشنوارهای را برگزار کنند و به این فکر باشند که مثل اوایل انقلاب هنر و سینما را به مساجد و شهرستانها و روستاها ببرند نشان از فکر انقلابی آنان دارد.محمدمهدی خالقی درباره اثرش وحیدآقا میگوید: این کار فیلمی بود در ارتباط با بخشی از زندگی و مبارزات شهید دکتر عبدالحمید دیالمه که حجت احمدیزر تهیهکننده کار بودند و کارگردانی هم مشترک بین من و ایشان بود.وی افزود: کار وحید آقا کار سختی بود چون بدون بودجه خاص و تنها با هزینه شخصی انجام شد و مشکلات زیادی هم بهدلیل حساسیتبرانگیز بودن موضوع و شهید دیالمه داشتیم. پس از آن دو سال ساختش طول کشید و دو سال هم طول کشید که جایی را پیدا کنیم تا کار را بخرد و توزیع کند و صدا و سیما نیز متأسفانه با پیگیریهای زیادی که انجام شد حاضر نشد کار را پخش کند.وی درباره جشنواره عمار معتقد است که با این جشنواره هنرمندانی که سالها انکار و بایکوت شده بودند والبته هنرمندان توانایی نیز هستند، عرصهای برای ابراز وجود پیدا کردند و پشت و پناهی پیدا کردند که فیلمهایشان دیده شده و محلی برای فروش آثار پیدا بشود.
توجه به موضوعات مختلف
علی سلیمانی شاعر جوانی که سال گذشته در نخستین جشنواره شعر انقلاب مقام دوم را به دست آورده درباره جشنواره میگوید: خوشبختانه طی سالهای 80 تا 90پرداختن به شعر انقلاب از سوی مراکز فرهنگی هنری شکل منسجمتری بهخود گرفته و برگزاری این جشنوارهها میتواند محرک بسیار خوبی برای معرفی شعر انقلاب باشد. وی از شعر انقلاب بهعنوان شعری یاد کرد که بتواند مؤلفههای ادبیات اخلاق انقلاب را دارا باشد و در ادامه افزود: در سالهای گذشته حتی خواص فکر میکردند شعر انقلاب، شعری است که تنها به موضوع انقلاب بپردازد ولی بهنظر من شعر انقلاب شعری است که بتواند مؤلفههای ادبیات خلاق انقلاب را حفظ کند و شاعر بتواند درخصوص مضامین اجتماعی و حتی عاشقانه شعر بگوید به شرط اینکه مؤلفههایی که در انقلاب فرهنگی تعریف شده و مبتنی بر ارزشهای اخلاقی است را رعایت کند.وی با بیان اینکه باید جشنوارههایی با موضوع آزاد هم مدنظر متولیان فرهنگی قرار بگیرد افزود: اینکه ما هنرمندان را ملزم کنیم به خلق آثاری بپردازند که صرفا در یک موضوع خاص باشد، شاید در کوتاهمدت اتفاق خوبی باشد ولی در دراز مدت ممکن است حتی رکودی هم ایجاد کند.